شیرین فرزادفر؛ رضا پوررحیم؛ مژده ملکی
چکیده
طی دو سال 91-1390، مجموعاً 932 نمونه برگی یونجه با علائم زردی، قرمز شدن برگ‌ها، نکروز و کم‌رشدی از دو استان لرستان و ایلام جمع‌آوری گردید. بر اساس آزمون سرولوژیکی لکه‌گذاری بافتی و بکارگیری پادتن تک همسانه‌ای ...
بیشتر
طی دو سال 91-1390، مجموعاً 932 نمونه برگی یونجه با علائم زردی، قرمز شدن برگ‌ها، نکروز و کم‌رشدی از دو استان لرستان و ایلام جمع‌آوری گردید. بر اساس آزمون سرولوژیکی لکه‌گذاری بافتی و بکارگیری پادتن تک همسانه‌ای 5G4 (اختصاصی علیه لوتئوویروس‌ها) 35 درصد نمونه های تصادفی دارای واکنش مثبت بودند. آنالیز مولکولی نشان دهنده آلودگی این نمونه‌ها به ویروس زردی غربی چغندرقند (BWYV) از جنس پولروویروس بود. نموده‌سازی بیولوژیکی با تلقیح بوته‌های سالم توسط شته سبز هلو، منجر به تولید علائم رگبرگ روشنی در رقم IC1 چغندرقند، زردی رگبرگ در کلزا رقم Otsubu، زردی رگبرگ و کم‌رشدی در خردل سفید و نیز زردی رگبرگ شدید در یونجه همدانی گردید. ناحیه ژن پروتئین پوششی (CP) با آغازگرهای اختصاصی تکثیر و منجر به تولید قطعه مورد نظر به طول حدود 560 جفت‌باز گردید. نتایج حاصل از تعیین نقشة تحدید قطعات به کمک آنزیم‌برشی Sma I تایید کننده آلودگی نمونه‌ها با BWYV بود. آنالیز توالی‌ها، نشان دهنده وجود 6/98 تا 4/99 درصد شباهت نوکلئوتیدی در بین جدایههای ایرانی بود. کمترین و بیشترین شباهت به ترتیب 5/92 و 97 درصد با جدایه ایتالیایی (L40020) و جدایه فرانسوی FL1 (X13063) تعیین گردید. بر اساس درخت تبارزایی بروش NJ جدایههای ایرانی BWYV به دو زیر گروه تقسیم شدند. این اولین گزارش از آلودگی مزارع یونجه با BWYV و تعیین توالی ژن CP جدایههای یونجه آن در ایران می‌باشد
