آفات و بیماری‌های گیاهی

غربال انبوه 76 ژنوتیپ جو برای مقاومت به شته روسی گندم Diuraphis noxia (Hom.: Aphididae) در شرایط گلخانه‌ای

علیرضا پورحاجی

دوره 79، شماره 1 ، شهریور 1390، صفحه 1-16

https://doi.org/10.22092/jaep.2011.107230

چکیده

شته روسی گندمDiuraphis noxia یکی از آفات مهم جو Hordeum vulgare)) در ایران است. در این مطالعه مقاومت 76 ژنوتیپ جو به همراه یولاف، Avena sativa (شاهد مقاوم) در شرایط گلخانه بررسی شد. گیاهچه‌ها در مرحله یک برگی با سنین مختلف آفت ... بیشتر

ارتباط بین برخی شاخص‌های رسیدگی میوه با عارضه قهوه‌ای شدن بافت میوه در رقم برابرن سیب

اعظم یوسفی؛ شهدید اخوان

دوره 79، شماره 1 ، شهریور 1390، صفحه 17-38

https://doi.org/10.22092/jaep.2011.107231

چکیده

یکی از عارضه‌های مهم فیزیولوژیکی سیب رقم برابرن، قهوه‌ای شدن بافت میوه (Braeburn Browning Disorder = BBD) می‌باشد. این اختلال به صورت لکه‌های قهوه‌ای رنگ همراه با حفره‌هایی در پریکارپ میوه مشاهده می‌شود که این ... بیشتر یکی از عارضه‌های مهم فیزیولوژیکی سیب رقم برابرن، قهوه‌ای شدن بافت میوه (Braeburn Browning Disorder = BBD) می‌باشد. این اختلال به صورت لکه‌های قهوه‌ای رنگ همراه با حفره‌هایی در پریکارپ میوه مشاهده می‌شود که این نوع عارضه را از سایر اختلالات فیزیولوژیکی اندوکارپ میوه مجزا می‌کند. عارضه BBD بیشتر در زمان انبارمانی بروز می‌نماید. این آزمایش به منظور تعیین بهترین زمان برداشت و بررسی ارتباط وقوع عارضه BBD با آن انجام شد. شاخص‌های رسیدگی شامل تعداد روز از تمام گل تا برداشت، مجموع واحدهای حرارتی، سفتی بافت، شاخص نشاسته، گرم درصد اسیدهای آلی (اسیدیته)، درصد مواد جامد محلول (قند)، و pH اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که بهترین زمان برداشت برای این رقم در مشهد در سال‌های آزمایش (1385-1383) فاصله زمانی154 تا 166 روز پس از زمان تمام گل تا برداشت است. در بهترین زمان برای برداشت، میانگین قند 95/15 درصد و اسیدیته قابل تیتراسیون 697/0 و میانگین شاخص نشاسته 8/3-3، 43/3pH= و سفتی بافت 49/8 کیلوگرم نیرو برای متوسط وزن میوه 206 گرم توانست اختلالات کمتری از نظر شدت ابتلا به ناهنجاری در مدت انبار مانی نشان دهد. کاهش وزن این برداشت در سردخانه 14/18 کیلوگرم در تن و در کمترین مقدار بود. مجموع واحدهای حرارتی اندازه‌گیری شده در طی سه سال آزمایش از 1819 تا 1983 درجه- روز (Degree-Day) افزایش داشت و این امر نشان داد که هر چه میانگین درجه- روز رشد کسب شده، در طی دوره زمانی مشخص رشد، بیشتر باشد، میزان ابتلا به BBD کمتر می‌شود و میزان همبستگی بین درجه- روز رشد و ناهنجاری معکوس بود.

مقایسه چند حشره‌کش متداول برای محلول پاشی طعمه علیه حشرات کامل مگس میوه زیتون

حسین نوری

دوره 79، شماره 1 ، شهریور 1390، صفحه 39-52

https://doi.org/10.22092/jaep.2011.107232

چکیده

مگس میوه زیتون Bactrocera oleae تا سال 1383 آفت قرنطینه‌ای خارجی زیتون محسوب می‌شد و در حال حاضر مهم ترین آفت زیتون در کشور ما می‌باشد. این تحقیق به منظور بررسی امکان استفاده از روش محلول پاشی طعمه در شرایط ... بیشتر مگس میوه زیتون Bactrocera oleae تا سال 1383 آفت قرنطینه‌ای خارجی زیتون محسوب می‌شد و در حال حاضر مهم ترین آفت زیتون در کشور ما می‌باشد. این تحقیق به منظور بررسی امکان استفاده از روش محلول پاشی طعمه در شرایط اقلیمی ایران، طی سال‌های 86-1384 در باغ آزمایشی زیتون در منطقه طارم سفلی، استان قزوین و در قالب طرح آزمایشی بلوک‌های کامل تصادفی، در چهار تیمار شامل: 1- مخلوط پروتئین هیدرولیزه 3% + دلتامترین (امولسیون 5/2%) 1 در هزار 2- مخلوط پروتئین هیدرولیزه 3% + دیمتوات (امولسیون 40%) 2 در هزار 3- اسپینوساد (GF-120) 2 در هزار 4- شاهد در سال 1386 دو تیمار دیگر شامل، مخلوط پروتئین هیدرولیزه 3% + مالاتیون (امولسیون 57%) 1 در هزار و عصاره گیاه آنغوزه (Assa fetida) به میزان 20% به تیمارها افزوده شد. آزمایش در چهار تکرار اجرا گردید. بر اساس نتایج تحقیق و با تأکید بر مسائل زیست محیطی، صرفه اقتصادی و اختلاف ناچیز درصد آلودگی توصیه می‌شود، برای کنترل مگس میوه زیتون با روش محلول پاشی طعمه، از ترکیب پروتئین هیدرولیزه 3% + دلتامترین (امولسیون 5/2%) 1 در هزار به روش یک درخت در میان، روی 2-1 متر مربع از شاخه و برگ درخت در جهت جنوب غربی استفاده گردد. در انبوهی جمعیت آفت در سطح پائین‌تر از آستانه زیان اقتصادی (کمتر از 5-3 عدد حشره کامل مگس میوه زیتون جلب شده به تله مک فیل طی پنج روز) می‌توان ترکیب اسپینوساد (GF-120) را نیز بکار برد

تنوع استرین‌های استرپتومایسس عامل بیماری اسکب سیب‌زمینی در استان همدان و توانایی آن‌ها در تولید تاکستومین

غلام خداکرمیان؛ دوستمراد ظفری؛ محمدجواد سلیمانی پری

دوره 79، شماره 1 ، شهریور 1390، صفحه 53-70

https://doi.org/10.22092/jaep.2011.107233

چکیده

استان همدان یکی از مناطق مهم کشت سیب‌زمینی ایران است. در مناطق سیب‌زمینی کاری این استان بیماری اسکب روی این محصول فراگیر بوده و یکی از بیماری‌های مهم به شمار می‌رود. غده‌های سیب‌زمینی دارای علایم ... بیشتر استان همدان یکی از مناطق مهم کشت سیب‌زمینی ایران است. در مناطق سیب‌زمینی کاری این استان بیماری اسکب روی این محصول فراگیر بوده و یکی از بیماری‌های مهم به شمار می‌رود. غده‌های سیب‌زمینی دارای علایم بیماری اسکب شامل لکه‌های برجسته و حفره‌ای از مناطق کشت سیب‌زمینی گردآوری شد. از زخم‌های برجسته تعداد 25 استرین و از زخم‌های حفره‌ای تعداد 20 استرین Streptomyces با روش استاندارد جدا شد. بیماری‌زایی استرین‌ها روی غده‌های نارس و بوته‌های سیب‌زمینی به اثبات رسید. علایم بیماری روی غده‌های سیب‌زمینی در اثر استرین‌های مختلف متفاوت بود. این تنوع در پروفیل پروتئین‌های الکتروفورز شده استرین‌های مورد بررسی، مشهود بود. استرین‌های Streptomyces جدا شده دارای رنگ کلنی خاکستری و سفید مایل به خاکستری روی محیط کشتYMEA بودند و اسپورها 5 تا 10 روز پس از کشت به صورت زنجیری مارپیچ یا خمیده (Flexuous) و مستقیم در انتهای میسلیوم‌های هوایی ظاهر شدند. تمامی ‌استرین‌های انتخاب شده وابسته به جنس Streptomyces بوده و بیشتر آن‌ها از دی فروکتوز، مانیتول، دی گلوکز، رافینوز، رامنوز، سوکروز، دی زایلوز، مزواینوزیتول و آرابینوز به عنوان تنها منبع کربن استفاده کردند. استرین‌های جدا شده در سه گروه جداگانه قرار گرفتند. استرین‌های گروه یک از تیروزین رنگدانه ملانین تولید کرده و به عنوان S. scabies تشخیص داده شدند. استرین‌های گروه دوم و سوم به ترتیب به عنوان S. acidiscabies و Sterptomyces sp. مشخص شدند. تاکنون سه فیتوتوکسین thaxtomin، concanamycin و ترکیبی به نامFD-891 به عنوان فاکتورهای بیماری‌زایی در استرین‌های مختلف Streptomyces بیماری‌زای سیب‌زمینی در سراسر دنیا گزارش شده‌‌اند. تمام این توکسین‌ها علائم برجسته، توری و یا زنگاری روی غده‌های سیب‌زمینی ایجاد می‌نمایند. توکسین‌های تولید شده در محیط کشت oatmeal broth پس از فیلتر شدن به وسیله استون استخراج شدند. توکسین‌های استخراج شده توسط دستگاه rotary evaporator تغلیظ شده و با کروماتوگرافی لایه نازک (TLC) آنالیز شدند. نتایج نشان داد که تنها استرین‌های عامل ایجاد لکه‌های برجسته از جمله استرین استاندارد EF-35 تاکستومین تولید نمودند. استرین‌های عامل اسکب حفره‌ای سیب‌زمینی تاکستومین و کونکانامایسین را به عنوان فاکتور بیماری‌زایی تولید نکردند، لیکن ترکیب ناشناخته دیگری تولید نمودند که ممکن است فاکتور بیماری‌زایی باشد. شناسایی و تعیین ویژگی‌های این فاکتور جدید بیماری‌زایی در مدیریت آتی بیماری بسیار مهم است.

بررسی تأثیر دما و تراکم میزبان بر میزان تغذیه و زادآوری سن شکارگر Hem.: Anthocoridae)) Anthocoris minki pistaciae

زهره پورعلی؛ محمدرضا مهرنژاد؛ کتایون خردمند

دوره 79، شماره 1 ، شهریور 1390، صفحه 71-86

https://doi.org/10.22092/jaep.2011.107234

چکیده

سن شکارگر Anthocoris minki pistaciae به عنوان دشمن طبیعی پسیل معمولی پسته، Agonoscena pistaciae در باغ‌‌های پسته استان کرمان حضور دارد. در این تحقیقمیزان تغذیه و زادآوری این سن شکارگر از پوره‌‌های پسیل پسته در دما‌های ... بیشتر

بررسی فون زنبورهای زیرخانواده‌ی Chrysidinae (Hym.: Chrysididae) در شمال ‌غرب ایران

لیلی پوررفیعی؛ حسینعلی لطفعلی زاده؛ علیرضا شایسته فر؛ مینا رمضانی

دوره 79، شماره 1 ، شهریور 1390، صفحه 87-116

https://doi.org/10.22092/jaep.2011.107235

چکیده

زنبورهای خانواده‌ی Chrysididae به دلیل رنگ‌‌آمیزی براقی که دارند گروه جالبی از زنبورها به شمار می‌آیند که در ایران کمتر مورد توجه و مطالعه قرار گرفته‌اند. در این تحقیق تعداد 30 گونه متعلق به 9 جنس از زنبورهای ... بیشتر زنبورهای خانواده‌ی Chrysididae به دلیل رنگ‌‌آمیزی براقی که دارند گروه جالبی از زنبورها به شمار می‌آیند که در ایران کمتر مورد توجه و مطالعه قرار گرفته‌اند. در این تحقیق تعداد 30 گونه متعلق به 9 جنس از زنبورهای زیرخانواده‌ی Chrysidinae از خانواده Chrysididae در شمال‌غرب کشور جمع‌آوری و مطالعه گردید. از میان گونه‌های شناخته شده، 25 گونه برای فون ایران جدید می‌باشند. تعدادی از نمونه‌ها نیز برای دنیا جدید بودند که به دلیل کم بودن تعداد نمونه‌های آنها بطور کامل توصیف نشدند. کلیدهای شناسایی مربوط به جنس‌ها به همراه تصاویر مربوطه ارائه گردیده است. لیست گونه‌های جمع‌آوری شده در این تحقیق عبارتند از: Chrysis angustifrons Abeille, 1878; Chrysis annulata Buysson, 1887; Chrysis comta Förster, 1853; Chrysis concolor Mocsáry, 1892; Chrysis fulgida Linnaeus, 1761; Chrysis gracillima Förster, 1853; Chrysis grohmanni boloivariDahlbom, 1854; Chrysis kokandica Radoszkowski, 1877; Chrysis leachii Shuckard, 1836; Chrysis marginata Mocsary, 1889; Chrysis pulchella Spinola, 1808; Chrysis pyrrhina Dahlbom, 1845; Chrysis rubricate Mocsary, 1902; Chrysis soror Dahlbom, 1854; Chrysis near subanalis Linsenmaier, 1968; Chrysis taczanovski Radoszkowski, 1876; Chrysis viridissima Klug, 1845; Spinolia dournovi (Radoszkoowski, 1866); Spintharina vagans Radoszkowski, 1887; Trichrysis cyanea (Linnaeus, 1758); Hedychridium dzhanelidzei Semenov, 1967; Hedychrum flavipes temperatum Linsenmaier 1959; Holopyga punctatissima Dahlbom, 1854; Omalus biaccinctus (Buysson, 1893); 1854; Peudomalus bergi (Semenov, 1932)

الگوی نمونه‌برداری بینومیال شته Metopolophium dirhodum (Hem.: Aphididae) در مزارع گندم آبی

شهرام شاهرخی خانقاه؛ مسعود امیرمعافی

دوره 79، شماره 1 ، شهریور 1390، صفحه 117-134

https://doi.org/10.22092/jaep.2011.107236

چکیده

این تحقیق به منظور تهیه الگوی نمونه‌برداری بینومیال جمعیت شته Metopolophium dirhodum برای پایش جمعیت آن در مزارع گندم آبی منطقه ورامین انجام شد. برای این منظور نمونه‌برداری‌های هفتگی از جمعیت شته در طول دو فصل ... بیشتر این تحقیق به منظور تهیه الگوی نمونه‌برداری بینومیال جمعیت شته Metopolophium dirhodum برای پایش جمعیت آن در مزارع گندم آبی منطقه ورامین انجام شد. برای این منظور نمونه‌برداری‌های هفتگی از جمعیت شته در طول دو فصل زراعی 1380 و 1381 صورت گرفت و در هر نمونه برداری، تعداد 50 ساقه گندم بطور تصادفی انتخاب و تعداد شته‌های موجود شمارش گردید. داده‌های به دست آمده برای تهیه الگوی نمونه برداری بینومیال شته مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدل بینومیال به دست آمده در این تحقیق برای تخمین میانگین‌های جمعیت شته M. dirhodum مشاهده شده در مزرعه (18/20 - 02/0 عدد شته در هر ساقه) قابل استفاده بود. نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیونی رابطه نسبت ساقه‌های دارای شته مشاهده شده با لگاریتم مقادیر پیش‌بینی شده از معادله، برازش خوب مدل را با داده‌ها نشان داد. مقایسه منحنی‌های اندازه نمونه بینومیال و شمارشی نشان داد که در تراکم کمتر از یک شته در هر ساقه، تعداد نمونه‌های لازم برای تخمین میانگین جمعیت شته در روش بینومیال بیشتر از روش شمارشی بوده، ولی با افزایش تراکم، روش شمارشی به تعداد نمونه‌های بیشتری نیاز داشت. با توجه به نتایج این تحقیق، در صورت استفاده از روش بینومیال در سطح دقت 25/0D= (سطح دقت قابل پذیرش در مدیریت تلفیقی آفات) می‌توان زمان نمونه‌برداری را در برنامه پایش جمعیت شته M. dirhodum در مزارع گندم آبی منطقه ورامین کاهش داد.

وی‍ژگی‌های زیستی Cadra cautella (Lep., Pyralidae) روی چند نوع خشکبار در شرایط آزمایشگاه

عارف معروف؛ نورالدین شایسته؛ مسعود امیرمعافی

دوره 79، شماره 1 ، شهریور 1390، صفحه 135-152

https://doi.org/10.22092/jaep.2011.107237

چکیده

شب پره خشکبار (Cadra cautella Walker) از مهم‌ترین آفات انباری محصولات خشکباری می‌باشد و در ایران تا کنون از روی خرما، انجیر خشک و کشمش گزارش شده است. علیرغم اهمیت اقتصادی این آفت، در ارتباط با زیست شناسی آن روی ... بیشتر

گزارش زنبور پارازیتوئید Entedon thomsonianus (Hym.: Eulophidae) از ایران (گزارش کوتاه علمی)

مجتبی رجبی؛ مسعود مجدزاده؛ حسینعلی لطفعلی زاده

دوره 79، شماره 1 ، شهریور 1390، صفحه 153-154

https://doi.org/10.22092/jaep.2011.107238

چکیده

در میان زنبورهای متعلق به بالاخانواده‌ی Chalcidoidea که اخیراً از استان کرمان جمع‌آوری شده‌اند، یک جفت زنبور پارازیتوئید نر و ماده از خانواده‌ی Eulophidae و زیرخانواده‌ی Entedoninae مشاهده شد. در این زیرخانواده، ... بیشتر در میان زنبورهای متعلق به بالاخانواده‌ی Chalcidoidea که اخیراً از استان کرمان جمع‌آوری شده‌اند، یک جفت زنبور پارازیتوئید نر و ماده از خانواده‌ی Eulophidae و زیرخانواده‌ی Entedoninae مشاهده شد. در این زیرخانواده، جنس Entedon از جنس های بزرگ به‌شمار می آید ولی تنها دوگونه ی Entedon biroi Erdös (3) و E. ergias Walker (1) از ایران گزارش شده است. گونه اخیر تحت عنوان E. leucogrammaدربرخیمنابعازایران گزارش شده است که امروزه به عنوان مترادف (Synonym) هم در نظر گرفته می‌شوند. این نمونه‌ها در تاریخ 2/02/87 از محوطه‌ی باغ کشاورزی دانشگاه شهید باهنرکرمان جمع‌آوری شده است. نمونه‌ها پس از طی مراحل آماده‌سازی روی کارت‌های مخصوص چسبانده شده و توسط نگارنده‌ی سوم تحت عنوان Entedon thomsonianus Erdös, 1944 شناسایی گردید. این گونه به گروه گونه‌ای sparetus تعلق دارد (2). گونه‌های متعلق به جنس Entedon همگی پارازیتوئید داخلی سخت‌بالپوشان (Coleoptera) گیاهخوار هستند و گونه‌ی فوق برای نخستین بار به عنوان پارازیتوئید سخت‌بالپوشان خانواده‌های Buprestidae و Curculionidaeاز کشور مجارستان توصیف شده است. این گونه از کشورهای آذربایجان، آلمان،‌ اسپانیا، اکراین،‌ بلغارستان،‌ ترکیه، ترکمنستان، فرانسه، گرجستان، روسیه، مقدونیه و یونان گزارش شده است (4) و این گزارش محدوده‌ی پراکنش آن را تا ایران نیز گسترش می‌دهد. برخی از مشخصات مورفولوژیکی مهم این گونه که امکان تفکیک آن را از سایر گونه‌ها فراهم می‌نماید عبارتند از: فاقد شیار پیشانی، ساق پای جلو دارای یک نوار کم رنگ طولی در بخش جلویی، حاشیه جلویی کلیپئوس صاف، ران پا بلند و باریک، حاشیه‌ی انتهایی بال جلو فاقد ریشک،‌ شاخک جنس نر دارای فونیکول 3 بندی و گرز انتهایی 2 بندی.

اولین گزارش زنبور(Hym.: Torymidae) Idiomacromerus balasi پارازیتوئید لارو گونه‌ای دوبال گال‌زا از خانواده‌یCecidomyiidae در ایران (گزارش کوتاه علمی)

مصطفی نیکدل؛ حسینعلی لطفعلی زاده

دوره 79، شماره 1 ، شهریور 1390، صفحه 155-156

https://doi.org/10.22092/jaep.2011.107239

چکیده

طی بررسی حشرات آفت گیاهان دارویی در استان آذربایجان‌شرقی در بهار سال 1388، در محدوده بین شهرستان‌های اهر و کلیبر که دارای پوشش غالب با گیاهان مرتعی است، گال‌های حاوی لاروهای گونه‌ای از مگس‌های گال‌زای ... بیشتر طی بررسی حشرات آفت گیاهان دارویی در استان آذربایجان‌شرقی در بهار سال 1388، در محدوده بین شهرستان‌های اهر و کلیبر که دارای پوشش غالب با گیاهان مرتعی است، گال‌های حاوی لاروهای گونه‌ای از مگس‌های گال‌زای خانواده Cecidomyiidae از روی گیاه Anthemis tinctoria از خانواده مرکبان (Asteraceae) جمع‌آوری و به آزمایشگاه منتقل گردید. این گیاه دارای کاربرد‌های محدود دارویی می‌باشد. نگهداری گال‌ها در آزمایشگاه (دمای حدود 24 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی حدود 65 درصد) منجر به خروج چهار نمونه زنبور Torymidae پارازیتوئید لاروهای Cecidomyiidae گردید. زنبورهای خارج شده به داخل الکل اتیلیک 75 درصد منتقل شده و بعد از شناسایی در کلکسیون حشرات مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان‌شرقی نگهداری می‌شوند. نمونه‌های مذکور توسط نگارندة دوم تحت عنوان (Szelenyi, 1957) Idiomacromerus balasi از خانواده Torymidae تعیین هویت گردید. با توجه به منابع در دسترس، گونه‌ی فوق‌الذکر برای اولین بار از ایران گزارش می‌شود. زنبورهای جنس Idiomacromerus Crawford دارای 42 گونه گزارش شده در نقاط مختلف دنیا می‌باشد (3). اغلب گونه‌های این جنس در ناحیه زئو‌جغرافیایی Palearctic و به ویژه در اغلب کشورهای اروپایی پراکنده هستند (1,2). این زنبورها عمدتاً پارازیتوئید زنبورهای گیاه‌خوار از خانواده‌ی Eurytomidae و زنبورهای گال‌زای Cynipidae می‌باشند، اما گونه I. balasiبه عنوان پارازیتوئید لارو مگس‌های خانواده Cecidomyiidae روی گیاهان جنسArtemisia از خانواده Asteraceae گزارش شده است (2). گونه I. balasi متعلق به زیرخانواده Toryminae، قبیله Microdontomerini است که از کشور‌های بلغارستان، چکسلواکی، گرجستان، مجارستان، مولداوی، اسلونی، یوگسلاوی سابق و اردن گزارش شده است (3). در این گونه شاخک دارای چهار بند باریک در قاعده تاژک می‌باشد، ران پای عقب فاقد دندانه، سر و سینه براق، عرض شکم کمتر از بلندی آن است، تخمریز بلندتر از شکم است.

اولین گزارش از Bucculatrix ulmifoliae (Lepidoptera, Bucculatricidae) در ایران (گزارش کوتاه علمی)

شادی مالکی؛ ولی اله بنی عامری؛ هلن عالی پناه؛ محمود شجاعلی

دوره 79، شماره 1 ، شهریور 1390، صفحه 157-160

https://doi.org/10.22092/jaep.2011.107240

چکیده

در تابستان سال 1389 ضمن بررسی درختان نارون خسارت دیده در بوستان‌های المهدی، شقایق، تسلیحات و مجیدیه‌ی تهران، لاروها و شفیره‌های گونه‌ای از بال‌پولک‌داران متعلق به جنس Bucculatrix جمع‌آوری شدند که پس از ... بیشتر در تابستان سال 1389 ضمن بررسی درختان نارون خسارت دیده در بوستان‌های المهدی، شقایق، تسلیحات و مجیدیه‌ی تهران، لاروها و شفیره‌های گونه‌ای از بال‌پولک‌داران متعلق به جنس Bucculatrix جمع‌آوری شدند که پس از انتقال به آزمایشگاه و خروج حشرات کامل، با نام علمی Bucculatrix ulmifoliae (M. Hering, 1931) شناسایی شدند. تا کنون، پنج گونه‌ی B. ulmella Zeller, 1848، B. pomifoliella Clemens, 1860، B. iranica Deschka, 1981، B. endospiralis Deschka, 1981 و B. pectinella Deschka, 1981 از ایران گزارش شده‌اند که اولین گونه توسط عبایی در سال 1997 از روی درخت نارون در تهران (1)، گونه‌ی دوم از استان خراسان و از روی سیب (7) و سه گونه‌ی دیگر توسط Deschka در سال 1981 از جنوب ایران به عنوان گونه‌های جدید برای دنیا معرفی شده‌اند (2). گونه‌ی B. ulmifoliae برای اولین بار از ایران گزارش می‌شود و در سال‌های اخیر در اکثر مناطق تهران خسارت زیادی روی درختان نارون ایجاد کرده است. جنس Bucculatrix دارای پراکنش جهانی بوده و بیش از 220 گونه از آن شناسایی شده است (3) که از این میان بیشتر گونه‌ها در آمریکای شمالی و اوراسیا (حدود 180 گونه) انتشار دارند (6). B. ulmifoliae در تمام نواحی اروپا، از جمله هلند، آلمان، اتریش، جمهوری چک، مجارستان، ایتالیا، مقدونیه، لهستان، رومانی، انگلستان، قسمت‌های جنوبی و مرکزی روسیه، ساردین، سیسیل، اسلواکی و یوگوسلاوی پراکندگی دارد (4, 5). گستره‌ی بال در نمونه‌ی بالغ 7-6 میلی‌متر؛ سر در قسمت میانی قرمز و در پهلوها همراه با دسته موی عمودی به رنگ زرد نخودی مایل به سفید؛ رنگ زمینه‌ی بال جلو زرد نخودی مایل به سفید که به طرف قاعده با رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز آمیخته شدهاست و یک لکه‌ی قهوه‌ای مایل به قرمز در 3/1 ناحیه‌ی کوستا (costa) و لکه‌ی دیگری که قبل از رأس و به طرف تورنوس (tornus) امتداد یافته و به سمت داخل تا ناحیه‌ی دیسکال (discal) کشیده شده است. در 2/1 ناحیه‌ی دورسوم (dorsum) نیز لکه‌ی قهوه‌ای مایل به قرمز و سیاهی وجود دارد که به طرف داخل دارای فلس‌های سیاه افراشته است. ریشک‌ها به رنگ زرد نخودی اخرایی کم رنگ؛ بال عقب و ریشک‌های آن خاکستری اخرایی هستند

یک گزارش جدید از کنه‌های زیر جنسAntennoseius (Antennoseius) (Mesostigmata: Ascidae) از ایران (گزارش کوتاه علمی)

شهروز کاظمی؛ سارا نصرت پناه؛ عباس محمدی خرم آبادی

دوره 79، شماره 1 ، شهریور 1390، صفحه 161-162

https://doi.org/10.22092/jaep.2011.107241

چکیده

جنس Antennoseius Berlese, 1916 دارای حدود 60 گونه‌ی توصیف شده از سراسر جهان است (1). Bregetova در سال 1977 این کنه‌ها را به دو زیرجنس Vitzthomia Thor, 1930 و Antennoseius s. str. تقسیم کرد (2). کنه‌های این جنس در خاک و خاک‌برگ، لانه‌ی پستانداران ... بیشتر

دوره 91 (1402)

دوره 90 (1401)

دوره 89 (1400)

دوره 88 (1399)

دوره 87 (1398)

دوره 86 (1397)

دوره 85 (1396)

دوره 84 (1395)

دوره 83 (1394)

دوره 82 (1393)

دوره 81 (1392)

دوره 80 (1391)

دوره 79 (1390)

دوره 78 (1389)

دوره 77 (1388)

دوره 76 (1387)

دوره 75 (1386)

دوره 74 (1385)

دوره 73 (1384)

دوره 71 (1382)

دوره 70 (1381)

دوره 68 (1379)

دوره 66 (1377)

دوره 65 (1376)

دوره 64 (1375)

دوره و شماره: دوره 79، شماره 1 - شماره پیاپی 92، شهریور 1390، صفحه 1-162

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده