آفات و بیماری‌های گیاهی

پارازیتیسم فصلی زنجرک Empoasca decipiens توسط زنبور Anagrus atomus روی چهار گونه لوبیا در منطقه تهران

بهرام ناصری؛ یعقوب فتحی پور؛ علی اصغر طالبی

دوره 75، شماره 1 ، شهریور 1386، صفحه 1-11

چکیده

زنجرک Empoasca decipiens (Homoptera: Cicadellidae) یکی از آفات مهم گیاهان زراعی در ایران است. مطالعات صحرایی به منظور تعیین پارازیتیسم فصلی زنبورAnagrus atomus (Hym.: Mymaridae) روی زنجرک و وابستگی درصد پارازیتیسم به تراکم جمعیت تخم زنجرک ... بیشتر

ارزیابی رقابت سلمه‌تره (Chenopodium album) و ذرت (Zea mays) با استفاده از برخی مدل‌های تجربی

فاطمه آقابیگی؛ اسکندر زند؛ محمد علی باغستانی میبدی

دوره 75، شماره 1 ، شهریور 1386، صفحه 13-38

چکیده

به منظور بررسی تأثیر رقابت سلمه‌تره (Chenopodium album) بر عملکرد ذرت دانه‌ای، آزمایشی در سال‌های 1380 و 1381 در کرج انجام گرفت. آزمایش‌‌ها در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار و با آرایش فاکتوریل اجرا ... بیشتر به منظور بررسی تأثیر رقابت سلمه‌تره (Chenopodium album) بر عملکرد ذرت دانه‌ای، آزمایشی در سال‌های 1380 و 1381 در کرج انجام گرفت. آزمایش‌‌ها در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار و با آرایش فاکتوریل اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل زمان نسبی سبز شدن سلمه‌تره (سال اول: همزمان با ذرت، در مرحله 3-2 برگی ذرت و در مرحله 5-4 برگی ذرت؛ سال دوم: همزمان با ذرت، در مرحله 3-2 برگی ذرت و در مرحله 6-5 برگی ذرت) و تراکم سلمه‌تره (سال اول: 2، 5، 10 و 15 بوته در متر‌مربع؛ سال دوم: 6/6، 3/13 و 20 بوته در متر‌مربع) بود. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که بیشترین کاهش عملکرد مربوط به تیماری است که سلمه‌تره همزمان با ذرت سبز شد و کاهش عملکردی معادل 85 و 92 درصد را به ترتیب در سال اول و دوم آزمایش باعث گردید. همچنین تأخیر در زمان نسبی سبز شدن سلمه‌تره سبب کاهش قدرت رقابتی آن در مقابل ذرت گردید. شاخص سطح برگ ذرت نیز در ارتباط مستقیم با تراکم و زمان نسبی سبز شدن سلمه‌تره بود، بطوری که سبز شدن همزمان سلمه‌تره با ذرت سبب کاهش شاخص سطح برگ ذرت در سال اول و دوم آزمایش به ترتیب به میزان 73 و 53 درصد شد. بطور کلی مقایسه مدل‌های مختلف نشان داد که مدل‌های تراکم- زمان نسبی سبز شدن و سطح برگ نسبی علف‌هرز (در حالت کلی و مجموع سه زمان سبز شدن) با حداکثر ضریب تبیین، دارای بیشترین کارایی در پیش‌گویی کاهش عملکرد ذرت می‌باشند. علاوه بر آن نتایج نشان داد که تأثیر زمان نسبی سبز شدن سلمه‌تره بر افت عملکرد ذرت، بیشتر از تراکم می‌باشد، بطوری که مدل تراکم-کاهش عملکرد در حالت تفکیک زمان‌های نسبی سبز شدن، از توانایی خوبی در پیش‌گویی افت عملکرد برخوردار بود.

بررسی تغییرات فصلی جمعیت شته‌های مرکبات در شرق مازندران و توانایی گونه‌های مهم در انتقال ویروس تریستزای مرکبات

سید وحید علوی؛ علی رضوانی

دوره 75، شماره 1 ، شهریور 1386، صفحه 39-50

چکیده

نحوة فعالیت فصلی شته‌های مرکبات با استفاده از روش‌های نمونه‌برداری مستقیم و تله‌های زرد آبی در باغات منطقه ساری استان مازندران در خلال سال‌های 1382 و1383 مورد بررسی قرار گرفت. توانایی انتقال ویروس تریستزای ... بیشتر نحوة فعالیت فصلی شته‌های مرکبات با استفاده از روش‌های نمونه‌برداری مستقیم و تله‌های زرد آبی در باغات منطقه ساری استان مازندران در خلال سال‌های 1382 و1383 مورد بررسی قرار گرفت. توانایی انتقال ویروس تریستزای مرکبات توسط شته‌های مهم در باغات مرکبات این منطقه نیز ارزیابی شد. گونه‌های شناسایی شده در این بررسی به ترتیب فراوانی، در سال 1382 شامل Aphis gossypii (78%)، Toxoptera aurantii (8%)، Macrosiphum euphorbiae (8%) و Aulacarthum solani (6%)، و در سال 1383 شامل A. gossypii (51%)، Aphis spiraecola (21%)، T. aurantii(12%)، Aphis fabae (9%)، Aphis craccivora (5/3%)، Aphis nasturtii (2%)، Myzus persicae (5/0%)، M. euphorbiae (5/0%) و Aphis rumicis (5/0%) بود. شته A. gossypii گونه غالب در باغات مرکبات این منطقه بود. در آزمون انتقال از گیاهچه‌های بذری لیمو مکزیکی به عنوان دهنده و گیرنده ویروس تریستزای مرکبات، و از جمعیت‌های بیست تایی و ده‌تایی چهار گونه شتـه A. spiraecola، T. aurantii،A. gossypiiوA. fabaeبه عنوان ناقل برای هر یک از گیاهچه‌های لیمو مکزیکی گیرنده ویروس استفاده شد. میزان نهال‌های آلوده شده توسط جمعیت‌های بیست تایی شته A. gossypii، برابر با 33/3% و با جمعیت‌های ده تایی این گونه معادل 66/1% بود و احتمال انتقال توسط تک شته ناقل در هر دو مورد برابر با 17/0% محاسبه گردید. سایر گونه‌های مورد بررسی قادر به انتقال این سویه نبودند. روش تله زرد آبی در مقایسه با نمونه برداری مستقیم، فاقد کارآیی لازم بـود. گونه‌های A. rumicis، A. nasturtii و A. solani برای اولین بار از فون شته‌های مرکبات در شمال کشور گزارش می‌گردند.

مقایسه زهرآگینی چند جدایة Beauveria bassiana روی حشره کامل سن گندم و تأثیر روغن های گیاهی بر جوانه زنی اسپورهای مؤثرترین جدایه

ژینوس رستگار؛ مهران غزوی؛ کریم کمالی؛ جعفر ارشاد

دوره 75، شماره 1 ، شهریور 1386، صفحه 51-65

https://doi.org/10.22092/jaep.2007.122783

چکیده

< p dir="RTL">در این تحقیق زهرآگینی هشت جدایه ایرانی و یک جدایه خارجی (GHA کد ARSEF201) از قارچ Beauveria bassiana روی حشرات کامل سن گندم Eurygaster integriceps Put. مورد بررسی قرار گرفت. LC50 جدایه‌های DEBI001، DEBI002، DEBI003، DEBI004، DEBI006، DEBI007، ... بیشتر < p dir="RTL">در این تحقیق زهرآگینی هشت جدایه ایرانی و یک جدایه خارجی (GHA کد ARSEF201) از قارچ Beauveria bassiana روی حشرات کامل سن گندم Eurygaster integriceps Put. مورد بررسی قرار گرفت. LC50 جدایه‌های DEBI001، DEBI002، DEBI003، DEBI004، DEBI006، DEBI007، DEBI008، DEBI009 و GHA بترتیب عبارت بودند از: 104×45/4، 103×78/3، 105×50/5، 104×38/4، 104×99/4،107×43/7، 105×06/5، 104×69/4 و 104×76/4 اسپـور در میلی‌لیتر آب مقطر و Tween استریل و LT50 آن‌ها نیز به ترتیب: 40/9، 55/8 ، 55/8 ، 92/8 ، 91/10، 55/14، 99/12، 25/11 و 80/10 روز محاسبه گردید. جدایه DEBI002 با کمترین زمان تأثیر و پایین‌ترین LC50 بعنوان زهرآگین‌ترین و جدایه DEBI007 با بیشترین زمان تأثیر و بالاترین LC50 به عنوان ضعیف‌ترین جدایه تعیین شدند. < p dir="RTL">بررسی تأثیر روغن‌های گیاهی (بعنوان حامل) روی بیماریزاترین جدایه نشان داد که در بین 5 روغن گیاهی شامل روغن‌های پالم (نخل روغنی)، کلزا، سویا، آفتابگردان و کنجد، روغن پالم مناسب‌ترین آن‌ها برای پایداری قارچ می‌باشد. مقایسه میانگین درصد جوانه‌زنی اسپورهای قارچ پس از فرموله شدن با روغن‌های مذکور نشان داد که اختلاف معنی‌داری در سطح احتمال 1% بین روغن‌های مورد استفاده و همچنین زمان پایداری اسپورها در روغن وجود دارد. اثر متقابل دو عامل نوع روغن و زمان پایداری اسپورها نیز نشان داد که از بین 5 زمان نگهداری اسپورها (2، 4، 8 ، 16 و 24 ساعت)، 16 ساعت بیشترین زمان پایداری اسپورها در روغن پالم می‌باشد. از این نظر روغن کنجد نامناسب‌ترین روغن‌ها شناخته شد. < p dir="RTL">

بررسی اثرات زیرکشندگی حشره کش ایمیداکلوپراید روی پارامترهای جدول زیستی شته جالیز Aphis gossypii (Hom.: Aphididae)

شادیه گرامی؛ احمد حیدری؛ خلیل طالبی جهرمی؛ احمد عاشوری؛ غلامرضا رسولیان

دوره 75، شماره 1 ، شهریور 1386، صفحه 67-80

چکیده

با توجه به اهمیتی که کاربرد آفت‌کش‌های جدید و ایمن‌تر در مدیریت تلفیقی آفات دارند، اثرات حشره‌کش ایمیداکلوپراید روی شته جالیز Aphis gossypii (Hom.: Aphididae) مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایشات اثرات زیرکشندگی ... بیشتر با توجه به اهمیتی که کاربرد آفت‌کش‌های جدید و ایمن‌تر در مدیریت تلفیقی آفات دارند، اثرات حشره‌کش ایمیداکلوپراید روی شته جالیز Aphis gossypii (Hom.: Aphididae) مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایشات اثرات زیرکشندگی این حشره‌کش روی پارامتر‌های تولید‌مثلی بررسی شد. آزمایش‌ها در شرایط دمایی 1±25 درجه سانتیگراد، رطوبت نسبی 5 ± 70 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. برای تعیین پارامترهای تولیدمثلی از دیسک‌های برگی گیاه خیار که درون پتری‌هایی به قطر 5/5 سانتی‌متر قرار داشتند استفاده شد. یک عدد حشره کامل تازه ظاهر شده بر روی سطح پشتی دیسک‌های برگی که در غلظت توصیه شده محلول سمی ایمیداکلوپراید غوطه‌ور شده بود، رهاسازی شد و با ایجاد جدول زندگی باروری از داده‌های بدست آمده، برآوردی از پارامترهای تولید‌مثلی بدست آمد. حداکثر طول عمر حشرات کامل شته جالیز در شاهد و تیمار ایمیداکلوپراید، به ترتیب 16 و 4 روز بود. امید زندگی حشرات کامل در اولین روز ظهور در شاهد و تیمار ایمیداکلوپراید به ترتیب 30/4 و 25/2 بدست آمد. نرخ تکثیر ناخالص یا میانگین تعداد کل نتاج ماده حاصل از یک ماده که تا آخرین روز زندگی کرده باشد، در تیمار ایمیداکلوپراید 97/3 نتاج ماده بود که نسبت به شاهد (13/49) به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش نشان داد. نرخ خالص تولید‌مثل (R0) که تعداد نتاج ماده جایگزین شده بازای هر فرد در یک نسل می‌باشد، در شاهد و تیمار مذکور بترتیب 52/13 و 45/1 نتاج ماده بازاء هر فرد برآورد شد. نرخ ذاتی افزایش جمعیت که نرخ رشد جمعیت بازاء هر فرد در یک روز می‌باشد، در تیمار‌‌های شاهد و ایمیداکلوپراید، به ترتیب 26/0 و 05/0 تخمین زده شد که نشان داد در تیمار ایمیداکلوپراید به میزان 81% کاهش پیدا کرده است. نتایج فوق بیانگر اثر قاطع حشره کش مذکور بر روی پارامتر‌های تولید‌مثلی شته جالیز و در نتیجه کنترل مؤثر این آفت کش روی آفت مذکور می‌باشد.

تغییرات فصلی جمعیت شته‌های Brachycaudus amygdalinus و B. helichrysi روی درختان بادام در شهرکرد

سید حبیب الله نوربخش؛ ابراهیم سلیمان نژادیان؛ محمد سعید مصدق؛ علی رضوانی؛ پرویز شیشه بر

دوره 75، شماره 1 ، شهریور 1386، صفحه 81-93

چکیده

شته‌های Brachycaudus amygdalinus Schout.و B. helichrysi Kalt. از شایع‌ترین شته‌ها در باغ‌های بادام استان چهارمحال و بختیاری هستند. طی سال‌های 1382 و 1383 تغییرات فصلی جمعیت این دو گونه با نمونه برداری تصادفی از 10 درخت و از هر ... بیشتر شته‌های Brachycaudus amygdalinus Schout.و B. helichrysi Kalt. از شایع‌ترین شته‌ها در باغ‌های بادام استان چهارمحال و بختیاری هستند. طی سال‌های 1382 و 1383 تغییرات فصلی جمعیت این دو گونه با نمونه برداری تصادفی از 10 درخت و از هر درخت 10 سرشاخه 5 سانتیمتری در بادامستان شهرکرد بررسی شد. در این بررسی فرم‌های مختلف شته در فصل پاییز و بهار سال بعد شمارش گردید. فرم‌های ماده‌ بالدار پائیزه (Gynoparae) هر دو گونه از نیمه دوم مهرماه روی درختان بادام مشاهده شدند. ماد‌ه‌های جنسی (Oviparae) از نیمه دوم آبان ماه تخم‌های زمستان گذران را کنار جوانه‌های رویشی و زایشی قرار دادند. وجود دیاپوز در تخم‌های زمستان گذران به اثبات رسید. فرم‌های بی بال شته مؤسس(Fundatrix) با ظاهری سخت و اندامی درشت‌ از تخم‌های زمستان گذران تولید شدند. بررسی نشان داد پس از پایان تفریخ تخم زمستان گذران در سال 1382 و 1383 به ترتیب 1/4 و 4/0 درصد از مجموع تخم‌های زمستان گذران شته‌های B. amygdalinus و B. helichrysi منتهی به تشکیل کلنی شدند. جمعیت فرم بکرزای بی بال (Viviparae) تولید شده از شته مؤسس در ماه‌های فروردینو اردیبهشت تا رسیدن به بیشترین تراکم به سرعت رشد کرد. مهاجرهای تابستانهشتهB. amygdalinusبرای ادامه زندگی روی 4 گونه علف هفت بند Polygonumpersicaria L.،p . aviculare L.، p . patulum M.B. و p . aridum مستقر شدند. شته B. helichrysiبرخلاف شته B. amygdalinusدر طول بهار و تابستان روی گیاهان میزبان علفی متعددی از خانواده‌های مختلف مشاهده شد کهبا زوال هر کدامتغییر میزبان می‌داد. شته‌های Brachycaudus amygdalinus Schout.و B. helichrysi Kalt. از شایع‌ترین شته‌ها در باغ‌های بادام استان چهارمحال و بختیاری هستند. طی سال‌های 1382 و 1383 تغییرات فصلی جمعیت این دو گونه با نمونه برداری تصادفی از 10 درخت و از هر درخت 10 سرشاخه 5 سانتیمتری در بادامستان شهرکرد بررسی شد. در این بررسی فرم‌های مختلف شته در فصل پاییز و بهار سال بعد شمارش گردید. فرم‌های ماده‌ بالدار پائیزه (Gynoparae) هر دو گونه از نیمه دوم مهرماه روی درختان بادام مشاهده شدند. ماد‌ه‌های جنسی (Oviparae) از نیمه دوم آبان ماه تخم‌های زمستان گذران را کنار جوانه‌های رویشی و زایشی قرار دادند. وجود دیاپوز در تخم‌های زمستان گذران به اثبات رسید. فرم‌های بی بال شته مؤسس(Fundatrix) با ظاهری سخت و اندامی درشت‌ از تخم‌های زمستان گذران تولید شدند. بررسی نشان داد پس از پایان تفریخ تخم زمستان گذران در سال 1382 و 1383 به ترتیب 1/4 و 4/0 درصد از مجموع تخم‌های زمستان گذران شته‌های B. amygdalinus و B. helichrysi منتهی به تشکیل کلنی شدند. جمعیت فرم بکرزای بی بال (Viviparae) تولید شده از شته مؤسس در ماه‌های فروردینو اردیبهشت تا رسیدن به بیشترین تراکم به سرعت رشد کرد. مهاجرهای تابستانهشتهB. amygdalinusبرای ادامه زندگی روی 4 گونه علف هفت بند Polygonumpersicaria L.،p . aviculare L.، p . patulum M.B. و p . aridum مستقر شدند. شته B. helichrysiبرخلاف شته B. amygdalinusدر طول بهار و تابستان روی گیاهان میزبان علفی متعددی از خانواده‌های مختلف مشاهده شد کهبا زوال هر کدامتغییر میزبان می‌داد. واژه‌های کلیدی: شته، بادام، Brachycaudus amygdalinus،B. helichrysi،تغییرات جمعیت، شهرکرد.

بررسی توان رقابتی ارقام سیب‌زمینی با علف‌‌های‌هرز

فاطمه خالقی؛ اسداله حجازی؛ اسکندر زند؛ آژنگ جاهدی

دوره 75، شماره 1 ، شهریور 1386، صفحه 95-108

چکیده

به منظور مطالعه توان رقابتی ارقام سیب‌زمینی Solanum tuberosum)) در برابر علف‌های‌‌هرز، آزمایشی در سال زراعی 1381 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی همدان انجام شد. این آزمایش بصورت کرت‌های یک‌بار خرد شده ... بیشتر به منظور مطالعه توان رقابتی ارقام سیب‌زمینی Solanum tuberosum)) در برابر علف‌های‌‌هرز، آزمایشی در سال زراعی 1381 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی همدان انجام شد. این آزمایش بصورت کرت‌های یک‌بار خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل هفت رقم سیب‌زمینی (با تنوع در رسیدن) به عنوان فاکتور اصلی و وجین و عدم وجین علف‌های‌هرز در تمام فصل به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. در آزمایش از پراکنش طبیعی علف‌های‌هرز استفاده گردید. به همین جهت‌ کنار هر کرت تداخل سیب‌زمینی و علف‌هرز یک کرت شاهد علف‌هرز نیز در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بین ارقام سیب‌زمینی از نظر توان تحمل و رقابت با علف‌‌های‌هرز تفاوت معنی‌داری در سطح 5 درصد آماری وجود داشت. به‌طوری که ارقام نیمه دیررس دیامانت و کاسموس با بیشترین شاخص رقابتی (به ترتیب 2 و 8/1) به ‌عنوان ارقام رقیب، ارقام دیررس و نیمه ‌دیررس مورن و آگریا نیز با شاخص رقابتی تقریباً یکسان (به ترتیب 5/1 و 6/1) به عنوان ارقام نیمه رقیب شناسایی شدند. همچنین رقم نیمه زودرس نویتا با پایین‌ترین شاخص رقابتی (37/0) ضعیف‌ترین رقم بود. در رابطه با توان تحمل رقابت نیز ارقام نیمه دیررس و دیررس متحمل‌تر از ارقام زودرس بودند بطوری که ارقام آگریا، دیامانت، کاسموس (نیمه دیررس) و مورن (دیررس) در گروه متحمل و ارقام مافونا، نویتا و دراگا (نیمه زودرس) در گروه حساس به رقابت با علف‌‌های‌هرز قرار گرفتند.

بررسی وضعیت سه ویروس مو در تاکستان‌های شمال شرق ایران

مسعود شمس بخش؛ مریم ابراهیم قمی؛ رضا پوررحیم

دوره 75، شماره 1 ، شهریور 1386، صفحه 109-120

چکیده

تاکستان‌های شمال شرق کشور (استان‌های خراسان شمالی، خراسان رضوی، سمنان، گلستان) برای ردیابی ویروس برگ بادبزنی مو (Grapevine fanleaf virus,GFLV)، ویروس همراه با پیچیدگی برگ مو شماره سه (Grapevine leafroll associated virus 3, GLRaV-3) و ... بیشتر تاکستان‌های شمال شرق کشور (استان‌های خراسان شمالی، خراسان رضوی، سمنان، گلستان) برای ردیابی ویروس برگ بادبزنی مو (Grapevine fanleaf virus,GFLV)، ویروس همراه با پیچیدگی برگ مو شماره سه (Grapevine leafroll associated virus 3, GLRaV-3) و ویروس ای مو (Grapevine virus A, GVA) بررسی شدند. اکثر نمونه‌هایی که به صورت تصادفی جمع‌آوری شدند، فاقد علائم بیماری بودند. ولی در تعداد بسیار کمی از آن‌ها علائم زیگزاکی شدن ساقه، موزائیک، کوتاهی فاصله میان‌گره، دوقلو شدن جوانه و کوتولگی مشاهده شد. آلودگی نمونه‌ها با روش سرولوژیکی DAS-ELISA تعیین شد. نتایج حاصل از بررسی 588 نمونه با استفاده از آزمون الایز نشان داد که دست کم 78 درختچه مو به یک ویروس آلوده بودند و ویروس‌های GFLV و GLRaV-3 به ترتیب با حداقل 7 و 6/6 درصد آلودگی با‌لاترین میزان و ویروس GVA با دست کم 3 درصد آلودگی پس از آن‌ها قرار گرفت. با استفاده از آزمون RT-PCR و بکارگیری آغازگرهای اختصاصی، بخشی از ژن پروتئین پوششی ویروس برگ بادبزنی مو به طول حدود 321 جفت باز تکثیر شد. همچنین در تعدادی از نمونه‌های آلوده به GFLV علاوه بر قطعه مذکور، قطعه‌ای در حدود 150 جفت باز نیز همانند‌سازی شد. نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر آن است که با توجه به وجود آلودگی سه ویروس مذکور در اغلب مناطق مورد تحقیق، استفاده از روش دقیق و حساس RT-PCR‌ برای تشخیص پایه‌های مادری عاری از آلودگی ضروری به نظر می‌رسد.

گزارش جدید جنسStrongylopsis و چهار گونه از زنبورهای زیر خانوادهPimplinae از ایران (Hym., Ichneumonidae) (گزارش کوتاه علمی)

اشکان مسندی یزدی نژاد

دوره 75، شماره 1 ، شهریور 1386، صفحه 121-122

چکیده

بیشتر

اولین گزارش از سه گونه زنبور پارازیتوئید پروانه برگخوار نارونBucculatrix ulmella Z. ((Lep.: Bucculatricidae در ایران (گزارش کوتاه علمی)

والی اله بنی عامری؛ علی محمدی پور

دوره 75، شماره 1 ، شهریور 1386، صفحه 123-124

چکیده

بیشتر

گزارش سوسک شکارگر Cybocephalus fodori minor (Col.: Cybocephalidae ) روی سپردار واوی پسته Lepidosaphes pistaciae (Hom.: Diaspididae) از ایران (گزارش کوتاه علمی)

جلال کلاهدوز شاهرودی؛ حسین سیدالاسلامی؛ رحیم عبادی

دوره 75، شماره 1 ، شهریور 1386، صفحه 125-126

چکیده

بیشتر

نخستین گزارش از دو جنس و چهار گونه از زنبورهای خانواده Ichneumonidae از ایران (گزارش کوتاه علمی)

اشکان مسندی یزدی نژاد

دوره 75، شماره 1 ، شهریور 1386، صفحه 127-129

چکیده

بیشتر

اولین گزارش زنبور Metaphycus hodzhevanishvilii Yasnosh (Hym.: Encyrtidae) از ایران (گزارش کوتاه علمی

شهرام حسامی؛ ابراهیم ابراهیمی؛ هادی استوان؛ محمود شجاعی؛ کریم کمالی؛ معصومه مقدم

دوره 75، شماره 1 ، شهریور 1386، صفحه 130-130

چکیده

بیشتر

دوره 91 (1402)

دوره 90 (1401)

دوره 89 (1400)

دوره 88 (1399)

دوره 87 (1398)

دوره 86 (1397)

دوره 85 (1396)

دوره 84 (1395)

دوره 83 (1394)

دوره 82 (1393)

دوره 81 (1392)

دوره 80 (1391)

دوره 79 (1390)

دوره 78 (1389)

دوره 77 (1388)

دوره 76 (1387)

دوره 75 (1386)

دوره 74 (1385)

دوره 73 (1384)

دوره 71 (1382)

دوره 70 (1381)

دوره 68 (1379)

دوره 66 (1377)

دوره 65 (1376)

دوره 64 (1375)

دوره و شماره: دوره 75، شماره 1 - شماره پیاپی 83، شهریور 1386، صفحه 1-130 (در این جلد چکیده‌های انگلیسی و رفرنس‌های مقالات جداگانه شماره گذاری شدند (42صفحه))

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده